De Lancia Flaminia is een unicum in het huidige straatbeeld, zoals eigenlijk bijna elke Lancia tegenwoordig. Sinds de teloorgang van dit flamboyante, maar in zekere zin toch bereikbare, Italiaanse merk, moet je echt goed je best doen om er één te vinden in het wild. Het exemplaar dat wij ter restauratie in de werkplaats hadden, hebben wij ontdaan van alle sporen die de tijd achtergelaten heeft op de carrosserie. Vooral de neus had (zoals zichtbaar op de onderste foto’s) wat aandacht nodig. Flink wat werk, zeker bij een model van een opgeheven merk. Originele onderdelen liggen nu niet bepaald voor het oprapen. Veel handwerk dus, maar uiteindelijk is dat het meer dan waard.
Vlaggenschip
De Lancia Flaminia was het topmodel van het merk, van 1957 tot 1970. De Flaminia was in verschillende smaken te krijgen. een sedan, een coupé en een cabriolet. Al deze koetsen kwamen uit verschillende pennen. Zoals het een Italiaans merk betaamt, werden die pennen natuurlijk wel gehanteerd door prestigieuze, Italiaanse designers. Er werden overigens ook vier limousines gemaakt van het model, speciaal voor staatsdoeleinden. Deze kwamen uit de stallen van Pininfarina.
Meer betalen voor minder deuren
De Lancia Flaminia deed het redelijk, maar was geen bestseller. Goed nieuws voor de verzamelaar dus, alhoewel je flink de portemonnee mag trekken als je er één in je eigen garage wil hebben staan, zeker in goede staat. Je zou misschien anders verwachten, maar de coupé werd een stuk vaker verkocht dan de sedan. In Europa was dat ongebruikelijk voor die tijd (en vandaag de dag eigenlijk ook). In Amerika zag je dit echter wel vaker gebeuren bij mid-size en compacte modellen, maar dan met name omdat tweedeursvarianten daar als instapmodellen over de toonbank gingen: voor een sedan moest je soms flink bijbetalen. Bij de Lancia Flaminia was dit juist andersom: een coupé was een flink stuk duurder dan de sedan. Toch hield dit de kopers blijkbaar niet tegen om toch voor de coupé te kiezen.
