De Ferrari 412 is een model dat alleen door échte liefhebbers wordt herkend voor wat het is; een volbloed sportwagen met een twaalfcilindermotor uit de stallen van Ferrari. Het exemplaar dat onze werkplaats in werd gereden, is door ons ontdaan van de sporen die de tand des tijds op de carrosserie had achtergelaten.
De langst lopende modellijn van Ferrari
Wat begon met de 365 GT4 2+2, ontwikkelde zich door tot de 400, om uiteindelijk te eindigen in de vorm van de 412. Van 1972 tot 1989 werden deze drie modellen gemaakt, gebruikmakend van dezelfde body, hetzelfde chassis en je raadt het al; dezelfde motor. Hoewel zich door de tijd heen natuurlijk wel wat ontwikkelingen voordeden, bleef de basis grotendeels hetzelfde; een vierzits grand touring coupé met een voorin geplaatste v12.
Verdeeld enthousiasme
Toegegeven; afgezet tegen vrijwel elke andere Ferrari, scheppen de modellen uit deze lijn nogal wat verdeeldheid onder autofanaten, en dus ook onder het autojournaille. Je vindt ze prachtig, of aartslelijk. Een tussenweg lijkt er haast niet te zijn. Die typische styling uit de late jaren ’70, die met zijn wigvorm meer lijkt te hinken op een interpretatie van wat modern leek, in plaats van wat destijds écht modern was, geven de 400 en de 412 een beetje een typisch voorkomen. Als je wat langer kijkt, zie je echter duidelijk het verleden én de toekomst van Ferrari samenkomen in de door Pininfarina getekende koets. Er is echter één beproefde manier om alle sceptici de mond te snoeren: de motor starten is genoeg om een grijs op het gezicht van elke ‘petrolhead’ te toveren.
Over die motor…
Zoals bij elke Ferrari, is het ook onder de motorkap van de Ferrari 412 een feest. Een 4.9 L V12 is goed voor 340 pk en 250 kW. Op zichzelf niet héél spannend, maar bijna 40 jaar geleden zeker wel. Let wel; de Ferrari 412 is een grand touring. De auto is dus niet bepaald een wendbaar snelheidsmonster, met zijn 1.800 kg schoon aan de haak. Mits je zelf wilde schakelen, reed je na 6,7 seconden 100 km/u, en het hield pas op bij 250 kilometer per uur. Zelfs vandaag de dag geen cijfers om je op de Deutsche Autobahn voor te schamen.
